1 Ἦν δὲ ἄνθρωπος ἐκ τῶν Φαρισαίων, Νικόδημος ὄνομα αὐτῷ, ἄρχων τῶν Ἰουδαίων·
1 En de anthropos ek ton Farisaion, Nikodemos onoma auto, arjon ton Ioudaion.
1 Había pues un hombre de los fariseos, Nicodemo, nombre [era] de él, un gobernante de los judíos.
2 οὗτος ἦλθεν πρὸς αὐτὸν νυκτὸς καὶ εἶπεν αὐτῷ, Ῥαββί, οἴδαμεν ὅτι ἀπὸ θεοῦ ἐλήλυθας διδάσκαλος· οὐδεὶς γὰρ δύναται ταῦτα τὰ σημεῖα ποιεῖν ἃ σὺ ποιεῖς, ἐὰν μὴ ᾖ ὁ θεὸς μετ’ αὐτοῦ.
2 outos elthen pros auton nyktos kai eipen auto, Rabbi, oidamen hoti apo theou elelythas didaskalos. oudeis gar dynatai tauta ta semeia poiein ha sy poieis, ean me e ho theos met’ autou.
2 Este vino hacia él de noche y dijo a él: Rabí, sabemos que de Dios has venido maestro; nadie pues puede hacer estas señales que tú haces, si no está Dios con él.
3 ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ, Ἀμὴν ἀμὴν λέγω σοι, ἐὰν μή τις γεννηθῇ ἄνωθεν, οὐ δύναται ἰδεῖν τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ.
3 apekrithe Iesous kai eipen auto, Amen amen lego soi, ean me tis gennethe anothen, ou dynatai idein ten basileian tou theou.
3 Respondió Jesús y dijo a él: Amén, amén, te digo, si no nace alguien de lo alto, no puede ver el reino de Dios.
4 λέγει πρὸς αὐτὸν [ὁ] Νικόδημος, Πῶς δύναται ἄνθρωπος γεννηθῆναι γέρων ὤν; μὴ δύναται εἰς τὴν κοιλίαν τῆς μητρὸς αὐτοῦ δεύτερον εἰσελθεῖν καὶ γεννηθῆναι;
4 legei pros auton [ho] Nikodemos, Pos dynatai anthropos gennethenai geron on; me dynatai eis ten koilian tes metros autou deuteron eiselthein kai gennethenai;
4 Dice hacia él Nicodemo: ¿Cómo puede un hombre nacer siendo anciano? ¿No puede acaso entrar en el vientre de la madre de él por segunda vez y nacer?
5 ἀπεκρίθη Ἰησοῦς, Ἀμὴν ἀμὴν λέγω σοι, ἐὰν μή τις γεννηθῇ ἐξ ὕδατος καὶ πνεύματος, οὐ δύναται εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ.
5 apekrithe Iesous, Amen amen lego soi, ean me tis gennethe ex hydatos kai pneumatos, ou dynatai eiselthein eis ten basileian tou theou.
5 Respondió Jesús: Amén, amén, te digo, si no nace alguien de agua y espíritu, no puede entrar en el reino de Dios.
6 τὸ γεγεννημένον ἐκ τῆς σαρκὸς σάρξ ἐστιν, καὶ τὸ γεγεννημένον ἐκ τοῦ πνεύματος πνεῦμά ἐστιν.
6 to gegennemenon ek tes sarkos sarx estin, kai to gegennemenon ek tou pneumatos pneuma estin.
6 Lo nacido de la carne, carne es; y lo nacido del espíritu, espíritu es.
7 μὴ θαυμάσῃς ὅτι εἶπόν σοι, Δεῖ ὑμᾶς γεννηθῆναι ἄνωθεν.
7 me thaumases hoti eipon soi, Dei hymas gennethenai anothen.
7 No te maravilles de que te dije: Es necesario que nazcan de lo alto.
8 τὸ πνεῦμα ὅπου θέλει πνεῖ, καὶ τὴν φωνὴν αὐτοῦ ἀκούεις, ἀλλ’ οὐκ οἶδας πόθεν ἔρχεται καὶ ποῦ ὑπάγει· οὕτως ἐστὶν πᾶς ὁ γεγεννημένος ἐκ τοῦ πνεύματος.
8 to pneuma hopou thelei pnei, kai ten fonen autou akoueis, all’ ouk oidas pothen erjetai kai pou hypagei. outos estin pas ho gegennemenos ek tou pneumatos.
8 El espíritu donde quiere sopla, y su voz oyes, pero no sabes de dónde viene ni hacia dónde va; así es todo el que ha nacido del espíritu.
9 ἀπεκρίθη Νικόδημος καὶ εἶπεν αὐτῷ, Πῶς δύναται ταῦτα γενέσθαι;
9 apekrithe Nikodemos kai eipen auto, Pos dynatai tauta genesthai;
9 Respondió Nicodemo y dijo a él: ¿Cómo pueden suceder estas cosas?
10 ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ, Σὺ εἶ ὁ διδάσκαλος τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ταῦτα οὐ γινώσκεις;
10 apekrithe Iesous kai eipen auto, Sy ei ho didaskalos tou Israel kai tauta ou ginoskeis;
10 Respondió Jesús y dijo a él: Tú eres el maestro de Israel, ¿y estas cosas no sabes?
11 ἀμὴν ἀμὴν λέγω σοι ὅτι ὃ οἴδαμεν λαλοῦμεν καὶ ὃ ἑωράκαμεν μαρτυροῦμεν, καὶ τὴν μαρτυρίαν ἡμῶν οὐ λαμβάνετε.
11 amen amen lego soi hoti ho oidamen laloumen kai ho heorakamen martyroumen, kai ten martyrian hemon ou lambanete.
11 Amén, amén, te digo, que lo que sabemos hablamos y lo que hemos visto testificamos, pero el testimonio nuestro no reciben.
12 εἰ τὰ ἐπίγεια εἶπον ὑμῖν καὶ οὐ πιστεύετε, πῶς ἐὰν εἴπω ὑμῖν τὰ ἐπουράνια πιστεύσετε;
12 ei ta epigeia eipon hymin kai ou pisteuete, pos ean eipo hymin ta epourania pisteusete;
12 Si las cosas terrenales dije a ustedes y no creen, ¿cómo [sería] si digo a ustedes las celestiales [pues] creerán?
13 καὶ οὐδεὶς ἀναβέβηκεν εἰς τὸν οὐρανὸν εἰ μὴ ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς, ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου.
13 kai oudeis anabebeken eis ton ouranon ei me ho ek tou ouranou katabas, ho huios tou anthropou.
13 Nadie ha subido al cielo excepto el que del cielo descendió, el hijo del hombre.
14 καὶ καθὼς Μωϋσῆς ὕψωσεν τὸν ὄφιν ἐν τῇ ἐρήμῳ, οὕτως ὑψωθῆναι δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου,
14 kai kathos Mouses hypsosen ton ofin en te eremo, outos hypsothenai dei ton huion tou anthropou,
14 Y como Moisés levantó la serpiente en el desierto, así es necesario que sea levantado el hijo del hombre,
15 ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων ἐν αὐτῷ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον.
15 hina pas ho pisteuon en auto eje zoen aionion.
15 para que todo el que crea en él tenga vida eterna.
16 Οὕτως γὰρ ἠγάπησεν ὁ θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται ἀλλ’ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον.
16 Outos gar egapesen ho theos ton kosmon, hoste ton huion ton monogene edoken, hina pas ho pisteuon eis auton me apoletai all’ eje zoen aionion.
16 Porque de tal manera amó Dios al mundo, que dio al hijo predilecto, para que todo el que cree en él no perezca, sino tenga vida eterna.
17 οὐ γὰρ ἀπέστειλεν ὁ θεὸς τὸν υἱὸν εἰς τὸν κόσμον ἵνα κρίνῃ τὸν κόσμον, ἀλλ’ ἵνα σωθῇ ὁ κόσμος δι’ αὐτοῦ.
17 ou gar apesteilen ho theos ton huion eis ton kosmon hina krine ton kosmon, all’ hina sothe ho kosmos di’ autou.
17 Pues no envió Dios al hijo al mundo para que juzgue al mundo, sino para que el mundo sea salvado por medio de él.
18 ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν οὐ κρίνεται· ὁ δὲ μὴ πιστεύων ἤδη κέκριται, ὅτι μὴ πεπίστευκεν εἰς τὸ ὄνομα τοῦ μονογενοῦς υἱοῦ τοῦ θεοῦ.
18 ho pisteuon eis auton ou krinetai. ho de me pisteuon ede kekritai, hoti me pepisteuken eis to onoma tou monogenous huiou tou theou.
18 El que cree en él no es juzgado; pero el que no cree ya ha sido juzgado, porque no ha creído en el nombre del predilecto hijo de Dios.
19 αὕτη δέ ἐστιν ἡ κρίσις, ὅτι τὸ φῶς ἐλήλυθεν εἰς τὸν κόσμον καὶ ἠγάπησαν οἱ ἄνθρωποι μᾶλλον τὸ σκότος ἢ τὸ φῶς, ἦν γὰρ αὐτῶν πονηρὰ τὰ ἔργα.
19 aute de estin he krisis, hoti to fos elelythen eis ton kosmon kai egapesan oi anthropoi mallon to skotos e to fos, en gar auton ponera ta erga.
19 Y esta es la condenación: que la luz ha venido al mundo y los hombres amaron más la oscuridad que la luz, porque eran malas las obras de ellos.
20 πᾶς γὰρ ὁ φαῦλα πράσσων μισεῖ τὸ φῶς καὶ οὐκ ἔρχεται πρὸς τὸ φῶς, ἵνα μὴ ἐλεγχθῇ τὰ ἔργα αὐτοῦ·
20 pas gar ho faula prasson misei to fos kai ouk erjetai pros to fos, hina me elegjthe ta erga autou.
20 Pues todo el que practica lo malo odia la luz y no viene hacia la luz, para que no sean expuestas las obras de él.
21 ὁ δὲ ποιῶν τὴν ἀλήθειαν ἔρχεται πρὸς τὸ φῶς, ἵνα φανερωθῇ αὐτοῦ τὰ ἔργα ὅτι ἐν θεῷ ἐστιν εἰργασμένα.
21 ho de poion ten aletheian erjetai pros to fos, hina fanerothe autou ta erga hoti en theo estin eirgasmena.
21 Pero el que hace la verdad viene hacia la luz, para que sean manifestadas las obras de él, que en Dios han sido hechas.
22 Μετὰ ταῦτα ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ εἰς τὴν Ἰουδαίαν γῆν, καὶ ἐκεῖ διέτριβεν μετ’ αὐτῶν καὶ ἐβάπτιζεν.
22 Meta tauta elthen ho Iesous kai oi mathetai autou eis ten Ioudaian gen, kai ekei dietriben met’ auton kai ebaptizen.
22 Después de estas cosas vino Jesús y los discípulos de él a la tierra de Judea, y allí permanecía con ellos y sumergía.
23 ἦν δὲ καὶ ὁ Ἰωάννης βαπτίζων ἐν Αἰνὼν ἐγγὺς τοῦ Σαλείμ, ὅτι ὕδατα πολλὰ ἦν ἐκεῖ, καὶ παρεγίνοντο καὶ ἐβαπτίζοντο·
23 en de kai ho Ioannes baptizon en Ainon eggys tou Saleim, hoti hydata polla en ekei, kai pareginonto kai ebaptizonto.
23 Estaba también Juan sumergiendo en Enón, cerca de Salim, porque aguas muchas había allí, y venían y eran sumergidos.
24 οὔπω γὰρ ἦν βεβλημένος εἰς τὴν φυλακὴν ὁ Ἰωάννης.
24 oupo gar en beblemenos eis ten fylaken ho Ioannes.
24 Pues aún no había sido arrojado en la prisión Juan.
25 Ἐγένετο οὖν ζήτησις ἐκ τῶν μαθητῶν Ἰωάννου μετὰ Ἰουδαίου περὶ καθαρισμοῦ.
25 Egeneto oun zetesis ek ton matheton Ioannou meta Ioudaiou peri katharismou.
25 Entonces sucedió una discusión de los discípulos de Juan con un judío acerca de la purificación.
26 καὶ ἦλθον πρὸς τὸν Ἰωάννην καὶ εἶπαν αὐτῷ, Ῥαββί, ὃς ἦν μετὰ σοῦ πέραν τοῦ Ἰορδάνου, ᾧ σὺ μεμαρτύρηκας, ἴδε οὗτος βαπτίζει καὶ πάντες ἔρχονται πρὸς αὐτόν.
26 kai elthon pros ton Ioannen kai eipan auto, Rabbi, hos en meta sou peran tou Iordanou, ho sy memartyrekas, ide outos baptizei kai pantes erjontai pros auton.
26 Y vinieron hacia Juan y dijeron a él: Rabí, el que estaba contigo al otro lado del Jordán, a quien tú has testificado, mira, este sumerge y todos vienen hacia él.
27 ἀπεκρίθη Ἰωάννης καὶ εἶπεν, Οὐ δύναται ἄνθρωπος λαμβάνειν οὐδὲ ἓν ἐὰν μὴ ᾖ δεδομένον αὐτῷ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ.
27 apekrithe Ioannes kai eipen, Ou dynatai anthropos lambanein oude hen ean me e dedomenon auto ek tou ouranou.
27 Respondió Juan y dijo: No puede un hombre recibir nada si no ha sido dado a él desde el cielo.
28 αὐτοὶ ὑμεῖς μοι μαρτυρεῖτε ὅτι εἶπον [ὅτι] Οὐκ εἰμὶ ἐγὼ ὁ Χριστός, ἀλλ’ ὅτι Ἀπεσταλμένος εἰμὶ ἔμπροσθεν ἐκείνου.
28 autoi hymeis moi martyreite hoti eipon [hoti] Ouk eimi ego ho Jristos, all’ hoti Apestalmenos eimi emprosthen ekeinou.
28 Ustedes mismos me testifican que dije: No soy yo el Mesías, sino que enviado he sido delante de aquel.
29 ὁ ἔχων τὴν νύμφην νυμφίος ἐστίν· ὁ δὲ φίλος τοῦ νυμφίου, ὁ ἑστηκὼς καὶ ἀκούων αὐτοῦ, χαρᾷ χαίρει διὰ τὴν φωνὴν τοῦ νυμφίου. αὕτη οὖν ἡ χαρὰ ἡ ἐμὴ πεπλήρωται.
29 ho ejon ten nymfen nymfios estin. ho de filos tou nymfiou, ho hestekos kai akouon autou, jara jairei dia ten fonen tou nymfiou. aute oun he jara he eme peplerotai.
29 El que tiene la novia, novio es; pero el amigo del novio, el que está presente y escucha de él, con alegría se regocija a causa de la voz del novio. Esta pues, la alegría mía ha sido completada.
30 ἐκεῖνον δεῖ αὐξάνειν, ἐμὲ δὲ ἐλαττοῦσθαι.
30 ekeinon dei auxanein, eme de elattousthai.
30 Aquel es necesario que crezca, pero yo disminuya.
31 Ὁ ἄνωθεν ἐρχόμενος ἐπάνω πάντων ἐστίν· ὁ ὢν ἐκ τῆς γῆς ἐκ τῆς γῆς ἐστιν καὶ ἐκ τῆς γῆς λαλεῖ. ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἐρχόμενος [ἐπάνω πάντων ἐστίν·]
31 HO anothen erjomenos epano panton estin. ho on ek tes ges ek tes ges estin kai ek tes ges lalei. ho ek tou ouranou erjomenos [epano panton estin.]
31 El que viene de lo alto, por encima de todos está; el que es de la tierra, de la tierra es y de la tierra habla. El que viene del cielo, por encima de todos está.
32 ὃ ἑώρακεν καὶ ἤκουσεν τοῦτο μαρτυρεῖ, καὶ τὴν μαρτυρίαν αὐτοῦ οὐδεὶς λαμβάνει.
32 ho heoraken kai ekousen touto martyrei, kai ten martyrian autou oudeis lambanei.
32 Lo que ha visto y ha oído, esto testifica, y el testimonio de él nadie recibe.
33 ὁ λαβὼν αὐτοῦ τὴν μαρτυρίαν ἐσφράγισεν ὅτι ὁ θεὸς ἀληθής ἐστιν.
33 ho labon autou ten martyrian esfragisen hoti ho theos alethes estin.
33 El que recibe el testimonio de él, ha sellado que Dios es verdadero.
34 ὃν γὰρ ἀπέστειλεν ὁ θεὸς τὰ ῥήματα τοῦ θεοῦ λαλεῖ, οὐ γὰρ ἐκ μέτρου δίδωσιν τὸ πνεῦμα.
34 hon gar apesteilen ho theos ta remata tou theou lalei, ou gar ek metrou didosin to pneuma.
34 Porque a quien Dios ha enviado, las palabras de Dios habla, pues no da el espíritu por medida.
35 ὁ πατὴρ ἀγαπᾷ τὸν υἱόν, καὶ πάντα δέδωκεν ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ.
35 ho pater agapa ton huion, kai panta dedoken en te jeiri autou.
35 El Padre ama al hijo y todas las cosas ha dado en la mano de él.
36 ὁ πιστεύων εἰς τὸν υἱὸν ἔχει ζωὴν αἰώνιον· ὁ δὲ ἀπειθῶν τῷ υἱῷ οὐκ ὄψεται ζωήν, ἀλλ’ ἡ ὀργὴ τοῦ θεοῦ μένει ἐπ’ αὐτόν.
36 ho pisteuon eis ton huion ejei zoen aionion. ho de apeithon to huio ouk opsetai zoen, all’ he orge tou theou menei ep’ auton.
36 El que cree en el hijo tiene vida eterna; pero el que desobedece al hijo no verá vida, sino que la ira de Dios permanece sobre él.