1 Ἐπειδήπερ πολλοὶ ἐπεχείρησαν ἀνατάξασθαι διήγησιν περὶ τῶν πεπληροφορημένων ἐν ἡμῖν πραγμάτων,
1 Epeideper polloi epejeiresan anataxasthai diegesin peri ton pepleroforemenon en hemin pragmaton,
1 Puesto que muchos intentaron ordenar relato acerca de las cosas cumplidas entre nosotros,
2 καθὼς παρέδοσαν ἡμῖν οἱ ἀπ’ ἀρχῆς αὐτόπται καὶ ὑπηρέται γενόμενοι τοῦ λόγου,
2 kathos paredosan hemin oi ap’ arjes autoptai kai hyperetai genomenoi tou logou,
2 así como nos las entregaron los desde el principio testigos oculares y servidores hechos de la palabra,
3 ἔδοξε κἀμοὶ παρηκολουθηκότι ἄνωθεν πᾶσιν ἀκριβῶς καθεξῆς σοι γράψαι, κράτιστε Θεόφιλε,
3 edoxe kamoi parekolouthekoti anothen pasin akribos kathexes soi grapsai, kratiste Theofile,
3 pareció también a mí, habiendo seguido desde el principio todas con exactitud, escribirte en orden, excelentísimo Teófilo,
4 ἵνα ἐπιγνῷς περὶ ὧν κατηχήθης λόγων τὴν ἀσφάλειαν.
4 hina epignos peri hon katejethes logon ten asfaleian.
4 para que conozcas acerca de las palabras que fuiste enseñado la certeza.
5 Ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις Ἡρῴδου βασιλέως τῆς Ἰουδαίας ἱερεύς τις ὀνόματι Ζαχαρίας ἐξ ἐφημερίας Ἀβιά, καὶ γυνὴ αὐτῷ ἐκ τῶν θυγατέρων Ἀαρών, καὶ τὸ ὄνομα αὐτῆς Ἐλισάβετ.
5 Egeneto en tais hemerais HErodou basileos tes Ioudaias hiereus tis onomati Zajarias ex efemerias Abia, kai gyne auto ek ton thygateron Aaron, kai to onoma autes Elisabet.
5 Fue en los días de Herodes, rey de Judea, sacerdote alguno de nombre Zacarías, de turno de Abías, y mujer a él de las hijas de Aarón, y el nombre de ella Elisabet.
6 ἦσαν δὲ δίκαιοι ἀμφότεροι ἐναντίον τοῦ θεοῦ, πορευόμενοι ἐν πάσαις ταῖς ἐντολαῖς καὶ δικαιώμασιν τοῦ κυρίου ἄμεμπτοι.
6 esan de dikaioi amfoteroi enantion tou theou, poreuomenoi en pasais tais entolais kai dikaiomasin tou kyriou amemptoi.
6 Y eran justos ambos delante de Dios, caminando en todos los mandamientos y estatutos del Señor irreprochables.
7 καὶ οὐκ ἦν αὐτοῖς τέκνον, καθότι ἦν ἡ Ἐλισάβετ στεῖρα, καὶ ἀμφότεροι προβεβηκότες ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτῶν ἦσαν.
7 kai ouk en autois teknon, kathoti en he Elisabet steira, kai amfoteroi probebekotes en tais hemerais auton esan.
7 Y no había a ellos hijo, porque era Elisabet estéril, y ambos avanzados en los días de ellos eran.
8 Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ ἱερατεύειν αὐτὸν ἐν τῇ τάξει τῆς ἐφημερίας αὐτοῦ ἔναντι τοῦ θεοῦ,
8 Egeneto de en to hierateuein auton en te taxei tes efemerias autou enanti tou theou,
8 Y sucedió en el estar ejerciendo sacerdocio él en el turno de su oficio delante de Dios,
9 κατὰ τὸ ἔθος τῆς ἱερατείας ἔλαχε τοῦ θυμιᾶσαι εἰσελθὼν εἰς τὸν ναὸν τοῦ κυρίου,
9 kata to ethos tes hierateias elaje tou thymiasai eiselthon eis ton naon tou kyriou,
9 según la costumbre del sacerdocio le tocó el incienso ofrecer entrando en el templo del Señor,
10 καὶ πᾶν τὸ πλῆθος ἦν τοῦ λαοῦ προσευχόμενον ἔξω τῇ ὥρᾳ τοῦ θυμιάματος·
10 kai pan to plethos en tou laou proseujomenon exo te hora tou thymiamatos.
10 y toda la multitud estaba del pueblo orando fuera en la hora del incienso.
11 ὤφθη δὲ αὐτῷ ἄγγελος κυρίου ἑστὼς ἐκ δεξιῶν τοῦ θυσιαστηρίου τοῦ θυμιάματος.
11 ofthe de auto aggelos kyriou hestos ek dexion tou thysiasteriou tou thymiamatos.
11 Y apareció a él ángel del Señor de pie a la derecha del altar del incienso.
12 καὶ ἐταράχθη Ζαχαρίας ἰδών, καὶ φόβος ἐπέπεσεν ἐπ’ αὐτόν.
12 kai etarajthe Zajarias idon, kai fobos epepesen ep’ auton.
12 Y se turbó Zacarías al ver, y temor cayó sobre él.
13 εἶπεν δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ ἄγγελος, Μὴ φοβοῦ, Ζαχαρία, διότι εἰσηκούσθη ἡ δέησίς σου, καὶ ἡ γυνή σου Ἐλισάβετ γεννήσει υἱόν σοι, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰωάννην.
13 eipen de pros auton ho aggelos, Me fobou, Zajaria, dioti eisekousthe he deesis sou, kai he gyne sou Elisabet gennesei huion soi, kai kaleseis to onoma autou Ioannen.
13 Y dijo a él el ángel, No temas, Zacarías, porque fue escuchada tu súplica, y tu mujer Elisabet dará a luz hijo a ti, y llamarás el nombre de él Juan.
14 καὶ ἔσται χαρά σοι καὶ ἀγαλλίασις, καὶ πολλοὶ ἐπὶ τῇ γενέσει αὐτοῦ χαρήσονται·
14 kai estai jara soi kai agalliasis, kai polloi epi te genesei autou jaresontai.
14 Y será gozo a ti y alegría, y muchos en el nacimiento de él se alegrarán;
15 ἔσται γὰρ μέγας ἐνώπιον [τοῦ] κυρίου, καὶ οἶνον καὶ σίκερα οὐ μὴ πίῃ, καὶ πνεύματος ἁγίου πλησθήσεται ἔτι ἐκ κοιλίας μητρὸς αὐτοῦ,
15 estai gar megas enopion [tou] kyriou, kai oinon kai sikera ou me pie, kai pneumatos hagiou plesthesetai eti ek koilias metros autou,
15 porque será grande delante del Señor, y vino y licor no beberá, y del espíritu santo será lleno aún desde vientre de la madre de él,
16 καὶ πολλοὺς τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἐπιστρέψει ἐπὶ κύριον τὸν θεὸν αὐτῶν.
16 kai pollous ton huion Israel epistrepsei epi kyrion ton theon auton.
16 y a muchos de los hijos de Israel convertirá al Señor Dios de ellos.
17 καὶ αὐτὸς προελεύσεται ἐνώπιον αὐτοῦ ἐν πνεύματι καὶ δυνάμει Ἠλίου, ἐπιστρέψαι καρδίας πατέρων ἐπὶ τέκνα καὶ ἀπειθεῖς ἐν φρονήσει δικαίων, ἑτοιμάσαι κυρίῳ λαὸν κατεσκευασμένον.
17 kai autos proeleusetai enopion autou en pneumati kai dynamei Eliou, epistrepsai kardias pateron epi tekna kai apeitheis en fronesei dikaion, hetoimasai kyrio laon kateskeuasmenon.
17 Y él irá delante de él en espíritu y poder de Elías, para convertir corazones de padres a hijos y desobedientes en prudencia de justos, para preparar al Señor pueblo dispuesto.
18 Καὶ εἶπεν Ζαχαρίας πρὸς τὸν ἄγγελον, Κατὰ τί γνώσομαι τοῦτο; ἐγὼ γάρ εἰμι πρεσβύτης καὶ ἡ γυνή μου προβεβηκυῖα ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτῆς.
18 Kai eipen Zajarias pros ton aggelon, Kata ti gnosomai touto; ego gar eimi presbytes kai he gyne mou probebekuia en tais hemerais autes.
18 Y dijo Zacarías al ángel, ¿Cómo conoceré esto? Porque yo soy anciano y mi mujer avanzada en los días de ella.
19 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ἄγγελος εἶπεν αὐτῷ, Ἐγώ εἰμι Γαβριὴλ ὁ παρεστηκὼς ἐνώπιον τοῦ θεοῦ, καὶ ἀπεστάλην λαλῆσαι πρὸς σὲ καὶ εὐαγγελίσασθαί σοι ταῦτα·
19 kai apokritheis ho aggelos eipen auto, Ego eimi Gabriel ho parestekos enopion tou theou, kai apestalen lalesai pros se kai euaggelisasthai soi tauta.
19 Y respondiendo el ángel dijo a él, Yo soy Gabriel, el que está de pie delante de Dios, y fui enviado para hablar a ti y anunciarte estas cosas;
20 καὶ ἰδοὺ ἔσῃ σιωπῶν καὶ μὴ δυνάμενος λαλῆσαι ἄχρι ἧς ἡμέρας γένηται ταῦτα, ἀνθ’ ὧν οὐκ ἐπίστευσας τοῖς λόγοις μου, οἵτινες πληρωθήσονται εἰς τὸν καιρὸν αὐτῶν.
20 kai idou ese siopon kai me dynamenos lalesai ajri hes hemeras genetai tauta, anth’ hon ouk episteusas tois logois mou, oitines plerothesontai eis ton kairon auton.
20 y he aquí serás mudo y no pudiendo hablar hasta el día que sucedan estas cosas, porque no creíste a mis palabras, las cuales se cumplirán en su tiempo.
21 Καὶ ἦν ὁ λαὸς προσδοκῶν τὸν Ζαχαρίαν, καὶ ἐθαύμαζον ἐν τῷ χρονίζειν ἐν τῷ ναῷ αὐτόν.
21 Kai en ho laos prosdokon ton Zajarian, kai ethaumazon en to jronizein en to nao auton.
21 Y estaba el pueblo esperando a Zacarías, y se maravillaban en el tardar en el templo él.
22 ἐξελθὼν δὲ οὐκ ἐδύνατο λαλῆσαι αὐτοῖς, καὶ ἐπέγνωσαν ὅτι ὀπτασίαν ἑώρακεν ἐν τῷ ναῷ· καὶ αὐτὸς ἦν διανεύων αὐτοῖς, καὶ διέμενεν κωφός.
22 exelthon de ouk edynato lalesai autois, kai epegnosan hoti optasian heoraken en to nao. kai autos en dianeuon autois, kai diemenen kofos.
22 Saliendo, pero no podía hablar a ellos, y reconocieron que visión había visto en el templo; y él estaba haciendo señas a ellos, y permanecía mudo.
23 καὶ ἐγένετο ὡς ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τῆς λειτουργίας αὐτοῦ ἀπῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ.
23 kai egeneto hos eplesthesan ai hemerai tes leitourgias autou apelthen eis ton oikon autou.
23 Y sucedió cuando se cumplieron los días del servicio de él, se fue a la casa de él.
24 Μετὰ δὲ ταύτας τὰς ἡμέρας συνέλαβεν Ἐλισάβετ ἡ γυνὴ αὐτοῦ· καὶ περιέκρυβεν ἑαυτὴν μῆνας πέντε, λέγουσα
24 Meta de tautas tas hemeras synelaben Elisabet he gyne autou. kai periekryben heauten menas pente, legousa
24 Después, pero de estos los días, concibió Elisabet la mujer de él; y se ocultaba a sí misma cinco meses, diciendo,
25 ὅτι Οὕτως μοι πεποίηκεν κύριος ἐν ἡμέραις αἷς ἐπεῖδεν ἀφελεῖν ὄνειδός μου ἐν ἀνθρώποις.
25 hoti Outos moi pepoieken kyrios en hemerais ais epeiden afelein oneidos mou en anthropois.
25 Porque así a mí ha hecho el Señor en los días en que miró quitar mi deshonra entre los hombres.
26 Ἐν δὲ τῷ μηνὶ τῷ ἕκτῳ ἀπεστάλη ὁ ἄγγελος Γαβριὴλ ἀπὸ τοῦ θεοῦ εἰς πόλιν τῆς Γαλιλαίας ᾗ ὄνομα Ναζαρὲθ
26 En de to meni to hekto apestale ho aggelos Gabriel apo tou theou eis polin tes Galilaias he onoma Nazareth
26 En, pero el mes sexto fue enviado el ángel Gabriel de Dios a ciudad de Galilea, de nombre Nazaret,
27 πρὸς παρθένον ἐμνηστευμένην ἀνδρὶ ᾧ ὄνομα Ἰωσὴφ ἐξ οἴκου Δαυίδ, καὶ τὸ ὄνομα τῆς παρθένου Μαριάμ.
27 pros parthenon emnesteumenen andri ho onoma Iosef ex oikou Dauid, kai to onoma tes parthenou Mariam.
27 a virgen desposada con hombre, de nombre José, de casa de David, y el nombre de la virgen María.
28 καὶ εἰσελθὼν πρὸς αὐτὴν εἶπεν, Χαῖρε, κεχαριτωμένη, ὁ κύριος μετὰ σοῦ.
28 kai eiselthon pros auten eipen, Jaire, kejaritomene, ho kyrios meta sou.
28 Y entrando hacia ella, dijo, Alégrate, agraciada, el señor contigo.
29 ἡ δὲ ἐπὶ τῷ λόγῳ διεταράχθη καὶ διελογίζετο ποταπὸς εἴη ὁ ἀσπασμὸς οὗτος.
29 he de epi to logo dietarajthe kai dielogizeto potapos eie ho aspasmos outos.
29 Ella, pero ante la palabra, se turbó y consideraba qué clase fuera el saludo este.
30 καὶ εἶπεν ὁ ἄγγελος αὐτῇ, Μὴ φοβοῦ, Μαριάμ, εὗρες γὰρ χάριν παρὰ τῷ θεῷ·
30 kai eipen ho aggelos aute, Me fobou, Mariam, eures gar jarin para to theo.
30 Y dijo el ángel a ella, No temas, María, porque hallaste gracia ante Dios;
31 καὶ ἰδοὺ συλλήμψῃ ἐν γαστρὶ καὶ τέξῃ υἱόν, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν.
31 kai idou syllempse en gastri kai texe huion, kai kaleseis to onoma autou Iesoun.
31 y he aquí, concebirás en vientre y darás a luz hijo, y llamarás el nombre de él Jesús.
32 οὗτος ἔσται μέγας καὶ υἱὸς ὑψίστου κληθήσεται, καὶ δώσει αὐτῷ κύριος ὁ θεὸς τὸν θρόνον Δαυὶδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ,
32 outos estai megas kai huios hypsistou klethesetai, kai dosei auto kyrios ho theos ton thronon Dauid tou patros autou,
32 Este será grande y Hijo del Altísimo será llamado, y dará a él el Señor Dios el trono de David el padre de él,
33 καὶ βασιλεύσει ἐπὶ τὸν οἶκον Ἰακὼβ εἰς τοὺς αἰῶνας, καὶ τῆς βασιλείας αὐτοῦ οὐκ ἔσται τέλος.
33 kai basileusei epi ton oikon Iakob eis tous aionas, kai tes basileias autou ouk estai telos.
33 y reinará sobre la casa de Jacob por los siglos, y del reino de él no será fin.
34 εἶπεν δὲ Μαριὰμ πρὸς τὸν ἄγγελον, Πῶς ἔσται τοῦτο, ἐπεὶ ἄνδρα οὐ γινώσκω;
34 eipen de Mariam pros ton aggelon, Pos estai touto, epei andra ou ginosko;
34 Dijo, pero María al ángel, ¿Cómo será esto, porque varón no conozco?
35 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ἄγγελος εἶπεν αὐτῇ, Πνεῦμα ἅγιον ἐπελεύσεται ἐπὶ σέ, καὶ δύναμις ὑψίστου ἐπισκιάσει σοι· διὸ καὶ τὸ γεννώμενον ἅγιον κληθήσεται, υἱὸς θεοῦ.
35 kai apokritheis ho aggelos eipen aute, Pneuma hagion epeleusetai epi se, kai dynamis hypsistou episkiasei soi. dio kai to gennomenon hagion klethesetai, huios theou.
35 Y respondiendo el ángel dijo a ella, Espíritu santo vendrá sobre ti, y poder del Altísimo te cubrirá; por eso también lo nacido santo será llamado, Hijo de Dios.
36 καὶ ἰδοὺ Ἐλισάβετ ἡ συγγενίς σου καὶ αὐτὴ συνείληφεν υἱὸν ἐν γήρει αὐτῆς, καὶ οὗτος μὴν ἕκτος ἐστὶν αὐτῇ τῇ καλουμένῃ στείρᾳ·
36 kai idou Elisabet he syggenis sou kai aute syneilefen huion en gerei autes, kai outos men hektos estin aute te kaloumene steira.
36 Y he aquí, Elisabet la parienta tuya también ella ha concebido hijo en la vejez de ella, y este mes sexto es para ella la llamada estéril;
37 ὅτι οὐκ ἀδυνατήσει παρὰ τοῦ θεοῦ πᾶν ῥῆμα.
37 hoti ouk adynatesei para tou theou pan rema.
37 porque no será imposible para Dios ninguna palabra.
38 εἶπεν δὲ Μαριάμ, Ἰδοὺ ἡ δούλη κυρίου· γένοιτό μοι κατὰ τὸ ῥῆμά σου. καὶ ἀπῆλθεν ἀπ’ αὐτῆς ὁ ἄγγελος.
38 eipen de Mariam, Idou he doule kyriou. genoito moi kata to rema sou. kai apelthen ap’ autes ho aggelos.
38 Dijo, pero María, He aquí la sierva del Señor; hágase a mí según la palabra tuya. Y se fue de ella el ángel.
39 Ἀναστᾶσα δὲ Μαριὰμ ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις ἐπορεύθη εἰς τὴν ὀρεινὴν μετὰ σπουδῆς εἰς πόλιν Ἰούδα,
39 Anastasa de Mariam en tais hemerais tautais eporeuthe eis ten oreinen meta spoudes eis polin Iouda,
39 Levantándose, pero María en los días estos fue hacia la región montañosa con prisa a ciudad de Judá,
40 καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον Ζαχαρίου καὶ ἠσπάσατο τὴν Ἐλισάβετ.
40 kai eiselthen eis ton oikon Zajariou kai espasato ten Elisabet.
40 y entró en la casa de Zacarías y saludó a Elisabet.
41 καὶ ἐγένετο ὡς ἤκουσεν τὸν ἀσπασμὸν τῆς Μαρίας ἡ Ἐλισάβετ, ἐσκίρτησεν τὸ βρέφος ἐν τῇ κοιλίᾳ αὐτῆς, καὶ ἐπλήσθη πνεύματος ἁγίου ἡ Ἐλισάβετ,
41 kai egeneto hos ekousen ton aspasmon tes Marias he Elisabet, eskirtesen to brefos en te koilia autes, kai eplesthe pneumatos hagiou he Elisabet,
41 Y sucedió como escuchó el saludo de María, Elisabet, saltó el bebé en el vientre de ella, y fue llena de espíritu santo Elisabet,
42 καὶ ἀνεφώνησεν κραυγῇ μεγάλῃ καὶ εἶπεν, Εὐλογημένη σὺ ἐν γυναιξίν, καὶ εὐλογημένος ὁ καρπὸς τῆς κοιλίας σου.
42 kai anefonesen krauge megale kai eipen, Eulogemene sy en gynaixin, kai eulogemenos ho karpos tes koilias sou.
42 y exclamó con voz grande y dijo, Bendita tú entre mujeres, y bendito el fruto de tu vientre.
43 καὶ πόθεν μοι τοῦτο ἵνα ἔλθῃ ἡ μήτηρ τοῦ κυρίου μου πρὸς ἐμέ;
43 kai pothen moi touto hina elthe he meter tou kyriou mou pros eme;
43 Y ¿de dónde a mí esto, que venga la madre del señor mío hacia mí?
44 ἰδοὺ γὰρ ὡς ἐγένετο ἡ φωνὴ τοῦ ἀσπασμοῦ σου εἰς τὰ ὦτά μου, ἐσκίρτησεν ἐν ἀγαλλιάσει τὸ βρέφος ἐν τῇ κοιλίᾳ μου.
44 idou gar hos egeneto he fone tou aspasmou sou eis ta ota mou, eskirtesen en agalliasei to brefos en te koilia mou.
44 Porque he aquí como llegó la voz de tu saludo a los oídos míos, saltó en alegría el bebé en el vientre mío.
45 καὶ μακαρία ἡ πιστεύσασα ὅτι ἔσται τελείωσις τοῖς λελαλημένοις αὐτῇ παρὰ κυρίου.
45 kai makaria he pisteusasa hoti estai teleiosis tois lelalemenois aute para kyriou.
45 Y bienaventurada la que creyó porque habrá cumplimiento de lo hablado a ella por el Señor.
46 Καὶ εἶπεν Μαριάμ, Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τὸν κύριον,
46 Kai eipen Mariam, Megalynei he psyje mou ton kyrion,
46 Y dijo María, Engrandece mi alma al señor,
47 καὶ ἠγαλλίασεν τὸ πνεῦμά μου ἐπὶ τῷ θεῷ τῷ σωτῆρί μου,
47 kai egalliasen to pneuma mou epi to theo to soteri mou,
47 y se alegró mi espíritu en Dios mi salvador,
48 ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ. ἰδοὺ γὰρ ἀπὸ τοῦ νῦν μακαριοῦσίν με πᾶσαι αἱ γενεαί·
48 hoti epeblepsen epi ten tapeinosin tes doules autou. idou gar apo tou nyn makariousin me pasai ai geneai.
48 porque miró a la humillación de la sierva suya. He aquí porque desde ahora me llamarán bienaventurada todas las generaciones,
49 ὅτι ἐποίησέν μοι μεγάλα ὁ δυνατός, καὶ ἅγιον τὸ ὄνομα αὐτοῦ,
49 hoti epoiesen moi megala ho dynatos, kai hagion to onoma autou,
49 porque hizo a mí grandes cosas el poderoso, y santo el nombre de él,
50 καὶ τὸ ἔλεος αὐτοῦ εἰς γενεὰς καὶ γενεὰς τοῖς φοβουμένοις αὐτόν.
50 kai to eleos autou eis geneas kai geneas tois foboumenois auton.
50 y la misericordia de él hacia generaciones y generaciones a los que temen a él.
51 Ἐποίησεν κράτος ἐν βραχίονι αὐτοῦ, διεσκόρπισεν ὑπερηφάνους διανοίᾳ καρδίας αὐτῶν·
51 Epoiesen kratos en brajioni autou, dieskorpisen hyperefanous dianoia kardias auton.
51 Hizo poder con el brazo de él, dispersó a los soberbios en pensamiento de corazón de ellos;
52 καθεῖλεν δυνάστας ἀπὸ θρόνων καὶ ὕψωσεν ταπεινούς,
52 katheilen dynastas apo thronon kai hypsosen tapeinous,
52 derribó poderosos de tronos y exaltó humildes,
53 πεινῶντας ἐνέπλησεν ἀγαθῶν καὶ πλουτοῦντας ἐξαπέστειλεν κενούς.
53 peinontas eneplesen agathon kai ploutountas exapesteilen kenous.
53 hambrientos llenó de bienes y ricos despidió vacíos.
54 ἀντελάβετο Ἰσραὴλ παιδὸς αὐτοῦ, μνησθῆναι ἐλέους,
54 antelabeto Israel paidos autou, mnesthenai eleous,
54 Auxilió a Israel siervo suyo, recordando misericordia,
55 καθὼς ἐλάλησεν πρὸς τοὺς πατέρας ἡμῶν, τῷ Ἀβραὰμ καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ εἰς τὸν αἰῶνα.
55 kathos elalesen pros tous pateras hemon, to Abraam kai to spermati autou eis ton aiona.
55 así como habló a los padres nuestros, a Abraham y a la descendencia de él por siempre.
56 Ἔμεινεν δὲ Μαριὰμ σὺν αὐτῇ ὡς μῆνας τρεῖς, καὶ ὑπέστρεψεν εἰς τὸν οἶκον αὐτῆς.
56 Emeinen de Mariam syn aute hos menas treis, kai hypestrepsen eis ton oikon autes.
56 Y permaneció María con ella como tres meses, y regresó a la casa de ella.
57 Τῇ δὲ Ἐλισάβετ ἐπλήσθη ὁ χρόνος τοῦ τεκεῖν αὐτήν, καὶ ἐγέννησεν υἱόν.
57 Te de Elisabet eplesthe ho jronos tou tekein auten, kai egennesen huion.
57 A Elisabet se cumplió el tiempo de dar a luz, y dio a luz hijo.
58 καὶ ἤκουσαν οἱ περίοικοι καὶ οἱ συγγενεῖς αὐτῆς ὅτι ἐμεγάλυνεν κύριος τὸ ἔλεος αὐτοῦ μετ’ αὐτῆς, καὶ συνέχαιρον αὐτῇ.
58 kai ekousan oi perioikoi kai oi syggeneis autes hoti emegalynen kyrios to eleos autou met’ autes, kai synejairon aute.
58 Y escucharon los vecinos y los parientes de ella que engrandeció el Señor la misericordia de él con ella, y se alegraban con ella.
59 Καὶ ἐγένετο ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ὀγδόῃ ἦλθον περιτεμεῖν τὸ παιδίον, καὶ ἐκάλουν αὐτὸ ἐπὶ τῷ ὀνόματι τοῦ πατρὸς αὐτοῦ Ζαχαρίαν.
59 Kai egeneto en te hemera te ogdoe elthon peritemein to paidion, kai ekaloun auto epi to onomati tou patros autou Zajarian.
59 Y sucedió en el día octavo vinieron a circuncidar al niño, y llamaban a él con el nombre del padre de él, Zacarías.
60 καὶ ἀποκριθεῖσα ἡ μήτηρ αὐτοῦ εἶπεν, Οὐχί, ἀλλὰ κληθήσεται Ἰωάννης.
60 kai apokritheisa he meter autou eipen, Ouji, alla klethesetai Ioannes.
60 Y respondiendo la madre de él dijo, No, sino será llamado Juan.
61 καὶ εἶπαν πρὸς αὐτὴν ὅτι Οὐδείς ἐστιν ἐκ τῆς συγγενείας σου ὃς καλεῖται τῷ ὀνόματι τούτῳ.
61 kai eipan pros auten hoti Oudeis estin ek tes syggeneias sou hos kaleitai to onomati touto.
61 Y dijeron a ella que Nadie hay de la parentela tuya que sea llamado con el nombre este.
62 ἐνένευον δὲ τῷ πατρὶ αὐτοῦ τὸ τί ἂν θέλοι καλεῖσθαι αὐτό.
62 eneneuon de to patri autou to ti an theloi kaleisthai auto.
62 Hacían señas, pero, al padre de él sobre qué querría ser llamado él.
63 καὶ αἰτήσας πινακίδιον ἔγραψεν λέγων, Ἰωάννης ἐστὶν ὄνομα αὐτοῦ. καὶ ἐθαύμασαν πάντες.
63 kai aitesas pinakidion egrapsen legon, Ioannes estin onoma autou. kai ethaumasan pantes.
63 Y pidiendo tablilla escribió diciendo, Juan es su nombre. Y se maravillaron todos.
64 ἀνεῴχθη δὲ τὸ στόμα αὐτοῦ παραχρῆμα καὶ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ, καὶ ἐλάλει εὐλογῶν τὸν θεόν.
64 aneojthe de to stoma autou parajrema kai he glossa autou, kai elalei eulogon ton theon.
64 Fue abierta, pero, la boca de él al instante y la lengua de él, y hablaba bendiciendo a Dios.
65 καὶ ἐγένετο ἐπὶ πάντας φόβος τοὺς περιοικοῦντας αὐτούς, καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ὀρεινῇ τῆς Ἰουδαίας διελαλεῖτο πάντα τὰ ῥήματα ταῦτα,
65 kai egeneto epi pantas fobos tous perioikountas autous, kai en hole te oreine tes Ioudaias dielaleito panta ta remata tauta,
65 Y sucedió sobre todos temor los que habitaban alrededor de ellos, y en toda la región montañosa de Judea se hablaban todas las palabras estas,
66 καὶ ἔθεντο πάντες οἱ ἀκούσαντες ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῶν, λέγοντες, Τί ἄρα τὸ παιδίον τοῦτο ἔσται; καὶ γὰρ χεὶρ κυρίου ἦν μετ’ αὐτοῦ.
66 kai ethento pantes oi akousantes en te kardia auton, legontes, Ti ara to paidion touto estai; kai gar jeir kyriou en met’ autou.
66 y pusieron todos los que oyeron en el corazón de ellos, diciendo, ¿Qué, pues, será el niño este? Porque, además, la mano del Señor estaba con él.
67 Καὶ Ζαχαρίας ὁ πατὴρ αὐτοῦ ἐπλήσθη πνεύματος ἁγίου καὶ ἐπροφήτευσεν λέγων,
67 Kai Zajarias ho pater autou eplesthe pneumatos hagiou kai eprofeteusen legon,
67 Y Zacarías, el padre de él, fue lleno de espíritu santo y profetizó diciendo,
68 Εὐλογητὸς κύριος ὁ θεὸς τοῦ Ἰσραήλ, ὅτι ἐπεσκέψατο καὶ ἐποίησεν λύτρωσιν τῷ λαῷ αὐτοῦ,
68 Eulogetos kyrios ho theos tou Israel, hoti epeskepsato kai epoiesen lytrosin to lao autou,
68 Bendito el Señor, el Dios de Israel, porque visitó e hizo redención a su pueblo,
69 καὶ ἤγειρεν κέρας σωτηρίας ἡμῖν ἐν οἴκῳ Δαυὶδ παιδὸς αὐτοῦ,
69 kai egeiren keras soterias hemin en oiko Dauid paidos autou,
69 y levantó cuerno de salvación para nosotros en casa de David, siervo de él,
70 καθὼς ἐλάλησεν διὰ στόματος τῶν ἁγίων ἀπ’ αἰῶνος προφητῶν αὐτοῦ,
70 kathos elalesen dia stomatos ton hagion ap’ aionos profeton autou,
70 como habló por boca de los santos desde la antigüedad, profetas de él,
71 σωτηρίαν ἐξ ἐχθρῶν ἡμῶν καὶ ἐκ χειρὸς πάντων τῶν μισούντων ἡμᾶς·
71 soterian ex ejthron hemon kai ek jeiros panton ton misounton hemas.
71 salvación de los enemigos nuestros y de mano de todos los que nos odian,
72 ποιῆσαι ἔλεος μετὰ τῶν πατέρων ἡμῶν καὶ μνησθῆναι διαθήκης ἁγίας αὐτοῦ,
72 poiesai eleos meta ton pateron hemon kai mnesthenai diathekes hagias autou,
72 para hacer misericordia con los padres nuestros y recordar pacto santo de él,
73 ὅρκον ὃν ὤμοσεν πρὸς Ἀβραὰμ τὸν πατέρα ἡμῶν, τοῦ δοῦναι ἡμῖν
73 horkon hon omosen pros Abraam ton patera hemon, tou dounai hemin
73 juramento que juró a Abraham el padre nuestro, de dar a nosotros
74 ἀφόβως ἐκ χειρὸς ἐχθρῶν ῥυσθέντας λατρεύειν αὐτῷ
74 afobos ek jeiros ejthron rysthentas latreuein auto
74 sin temor, siendo librados de mano de enemigos, servirle a él
75 ἐν ὁσιότητι καὶ δικαιοσύνῃ ἐνώπιον αὐτοῦ πάσαις ταῖς ἡμέραις ἡμῶν.
75 en hosioteti kai dikaiosyne enopion autou pasais tais hemerais hemon.
75 en santidad y justicia delante de él todos los días nuestros.
76 Καὶ σὺ δέ, παιδίον, προφήτης ὑψίστου κληθήσῃ, προπορεύσῃ γὰρ ἐνώπιον κυρίου ἑτοιμάσαι ὁδοὺς αὐτοῦ,
76 Kai sy de, paidion, profetes hypsistou klethese, proporeuse gar enopion kyriou hetoimasai hodous autou,
76 Y tú también, niño, profeta del Altísimo serás llamado, porque irás delante del Señor para preparar caminos de él,
77 τοῦ δοῦναι γνῶσιν σωτηρίας τῷ λαῷ αὐτοῦ ἐν ἀφέσει ἁμαρτιῶν αὐτῶν,
77 tou dounai gnosin soterias to lao autou en afesei hamartion auton,
77 para dar conocimiento de salvación a su pueblo en perdón de pecados de ellos,
78 διὰ σπλάγχνα ἐλέους θεοῦ ἡμῶν, ἐν οἷς ἐπισκέψεται ἡμᾶς ἀνατολὴ ἐξ ὕψους,
78 dia splagjna eleous theou hemon, en ois episkepsetai hemas anatole ex hypsous,
78 por entrañas de misericordia de nuestro Dios, por las cuales nos visitará el amanecer desde lo alto,
79 ἐπιφᾶναι τοῖς ἐν σκότει καὶ σκιᾷ θανάτου καθημένοις, τοῦ κατευθῦναι τοὺς πόδας ἡμῶν εἰς ὁδὸν εἰρήνης.
79 epifanai tois en skotei kai skia thanatou kathemenois, tou kateuthynai tous podas hemon eis hodon eirenes.
79 para aparecer a los en oscuridad y sombra de muerte sentados, para guiar los pies nuestros hacia camino de paz.
80 Τὸ δὲ παιδίον ηὔξανεν καὶ ἐκραταιοῦτο πνεύματι, καὶ ἦν ἐν ταῖς ἐρήμοις ἕως ἡμέρας ἀναδείξεως αὐτοῦ πρὸς τὸν Ἰσραήλ.
80 To de paidion euxanen kai ekrataiouto pneumati, kai en en tais eremois heos hemeras anadeixeos autou pros ton Israel.
80 Y el niño crecía y se fortalecía en espíritu, y estaba en los desiertos hasta el día de su manifestación a Israel.