1 Ἐγένετο δὲ ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἐξῆλθεν δόγμα παρὰ Καίσαρος Αὐγούστου ἀπογράφεσθαι πᾶσαν τὴν οἰκουμένην.
1 Egeneto de en tais hemerais ekeinais exelthen dogma para Kaisaros Augoustou apografesthai pasan ten oikoumenen.
1 Y sucedió en los días aquellos salió decreto de parte de César Augusto inscribirse toda la habitada.
2 αὕτη ἀπογραφὴ πρώτη ἐγένετο ἡγεμονεύοντος τῆς Συρίας Κυρηνίου.
2 aute apografe prote egeneto hegemoneuontos tes Syrias Kyreniou.
2 Esta inscripción primera sucedió siendo gobernador de Siria, Quirino.
3 καὶ ἐπορεύοντο πάντες ἀπογράφεσθαι, ἕκαστος εἰς τὴν ἑαυτοῦ πόλιν.
3 kai eporeuonto pantes apografesthai, hekastos eis ten heautou polin.
3 E iban todos inscribirse, cada uno a la propia ciudad de él.
4 Ἀνέβη δὲ καὶ Ἰωσὴφ ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας ἐκ πόλεως Ναζαρὲθ εἰς τὴν Ἰουδαίαν εἰς πόλιν Δαυὶδ ἥτις καλεῖται Βηθλέεμ, διὰ τὸ εἶναι αὐτὸν ἐξ οἴκου καὶ πατριᾶς Δαυίδ,
4 Anebe de kai Iosef apo tes Galilaias ek poleos Nazareth eis ten Ioudaian eis polin Dauid hetis kaleitai Bethleem, dia to einai auton ex oikou kai patrias Dauid,
4 Subió también José desde Galilea, desde ciudad Nazaret, hacia Judea, hacia ciudad de David, la cual es llamada Belén, por cuanto ser él de casa y linaje de David,
5 ἀπογράψασθαι σὺν Μαριὰμ τῇ ἐμνηστευμένῃ αὐτῷ, οὔσῃ ἐγκύῳ.
5 apograpsasthai syn Mariam te emnesteumene auto, ouse egkyo.
5 inscribirse con María, la desposada con él, estando encinta.
6 ἐγένετο δὲ ἐν τῷ εἶναι αὐτοὺς ἐκεῖ ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ τεκεῖν αὐτήν,
6 egeneto de en to einai autous ekei eplesthesan ai hemerai tou tekein auten,
6 Y sucedió en el estar ellos allí se cumplieron los días del dar a luz ella,
7 καὶ ἔτεκεν τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον· καὶ ἐσπαργάνωσεν αὐτὸν καὶ ἀνέκλινεν αὐτὸν ἐν φάτνῃ, διότι οὐκ ἦν αὐτοῖς τόπος ἐν τῷ καταλύματι.
7 kai eteken ton huion autes ton prototokon. kai esparganosen auton kai aneklinen auton en fatne, dioti ouk en autois topos en to katalymati.
7 y dio a luz al hijo de ella, el primogénito, y envolvió a él en pañales y acostó a él en pesebre, porque no había para ellos lugar en el alojamiento.
8 Καὶ ποιμένες ἦσαν ἐν τῇ χώρᾳ τῇ αὐτῇ ἀγραυλοῦντες καὶ φυλάσσοντες φυλακὰς τῆς νυκτὸς ἐπὶ τὴν ποίμνην αὐτῶν.
8 Kai poimenes esan en te jora te aute agraulountes kai fylassontes fylakas tes nyktos epi ten poimnen auton.
8 Y pastores había en la región aquella pasando la noche al aire libre y guardando vigilias de la noche sobre el rebaño de ellos.
9 καὶ ἄγγελος κυρίου ἐπέστη αὐτοῖς καὶ δόξα κυρίου περιέλαμψεν αὐτούς, καὶ ἐφοβήθησαν φόβον μέγαν.
9 kai aggelos kyriou epeste autois kai doxa kyriou perielampsen autous, kai efobethesan fobon megan.
9 Y ángel del Señor se presentó a ellos y gloria del Señor resplandeció alrededor de ellos, y temieron temor grande.
10 καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ ἄγγελος, Μὴ φοβεῖσθε, ἰδοὺ γὰρ εὐαγγελίζομαι ὑμῖν χαρὰν μεγάλην ἥτις ἔσται παντὶ τῷ λαῷ,
10 kai eipen autois ho aggelos, Me fobeisthe, idou gar euaggelizomai hymin jaran megalen hetis estai panti to lao,
10 Y dijo a ellos el ángel, No teman, miren pues anuncio a ustedes alegría grande, la cual será para todo el pueblo,
11 ὅτι ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον σωτὴρ ὅς ἐστιν Χριστὸς κύριος ἐν πόλει Δαυίδ·
11 hoti etejthe hymin semeron soter hos estin Jristos kyrios en polei Dauid.
11 que ha nacido para ustedes hoy salvador, quien es Mesías señor en ciudad de David.
12 καὶ τοῦτο ὑμῖν τὸ σημεῖον, εὑρήσετε βρέφος ἐσπαργανωμένον καὶ κείμενον ἐν φάτνῃ.
12 kai touto hymin to semeion, euresete brefos esparganomenon kai keimenon en fatne.
12 Y esto para ustedes la señal, hallarán niño envuelto en pañales y acostado en pesebre.
13 καὶ ἐξαίφνης ἐγένετο σὺν τῷ ἀγγέλῳ πλῆθος στρατιᾶς οὐρανίου αἰνούντων τὸν θεὸν καὶ λεγόντων,
13 kai exaifnes egeneto syn to aggelo plethos stratias ouraniou ainounton ton theon kai legonton,
13 Y de repente sucedió con el ángel multitud de ejército celestial alabando a Dios y diciendo,
14 Δόξα ἐν ὑψίστοις θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκίας.
14 Doxa en hypsistois theo kai epi ges eirene en anthropois eudokias.
14 Gloria en los más altos a Dios y sobre tierra paz en hombres de complacencia.
15 Καὶ ἐγένετο ὡς ἀπῆλθον ἀπ’ αὐτῶν εἰς τὸν οὐρανὸν οἱ ἄγγελοι, οἱ ποιμένες ἐλάλουν πρὸς ἀλλήλους, Διέλθωμεν δὴ ἕως Βηθλέεμ καὶ ἴδωμεν τὸ ῥῆμα τοῦτο τὸ γεγονὸς ὃ ὁ κύριος ἐγνώρισεν ἡμῖν.
15 Kai egeneto hos apelthon ap’ auton eis ton ouranon oi aggeloi, oi poimenes elaloun pros allelous, Dielthomen de heos Bethleem kai idomen to rema touto to gegonos ho ho kyrios egnorisen hemin.
15 Y sucedió cuando se apartaron de ellos hacia el cielo los ángeles, los pastores decían hacia unos a otros, Pasemos entonces hasta Belén y veamos el mensaje este el acontecido que el señor dio a conocer a nosotros.
16 καὶ ἦλθαν σπεύσαντες καὶ ἀνεῦραν τήν τε Μαριὰμ καὶ τὸν Ἰωσὴφ καὶ τὸ βρέφος κείμενον ἐν τῇ φάτνῃ·
16 kai elthan speusantes kai aneuran ten te Mariam kai ton Iosef kai to brefos keimenon en te fatne.
16 Y vinieron apresurados y hallaron a María y a José y al niño acostado en el pesebre.
17 ἰδόντες δὲ ἐγνώρισαν περὶ τοῦ ῥήματος τοῦ λαληθέντος αὐτοῖς περὶ τοῦ παιδίου τούτου.
17 idontes de egnorisan peri tou rematos tou lalethentos autois peri tou paidiou toutou.
17 Y habiendo visto, hicieron conocer acerca del mensaje el dicho a ellos acerca del niño este.
18 καὶ πάντες οἱ ἀκούσαντες ἐθαύμασαν περὶ τῶν λαληθέντων ὑπὸ τῶν ποιμένων πρὸς αὐτούς·
18 kai pantes oi akousantes ethaumasan peri ton lalethenton hypo ton poimenon pros autous.
18 Y todos los que oyeron se maravillaron acerca de las cosas dichas por los pastores hacia ellos.
19 ἡ δὲ Μαριὰμ πάντα συνετήρει τὰ ῥήματα ταῦτα συμβάλλουσα ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῆς.
19 he de Mariam panta syneterei ta remata tauta symballousa en te kardia autes.
19 Pero María todas conservaba las palabras estas considerando en el corazón de ella.
20 καὶ ὑπέστρεψαν οἱ ποιμένες δοξάζοντες καὶ αἰνοῦντες τὸν θεὸν ἐπὶ πᾶσιν οἷς ἤκουσαν καὶ εἶδον καθὼς ἐλαλήθη πρὸς αὐτούς.
20 kai hypestrepsan oi poimenes doxazontes kai ainountes ton theon epi pasin ois ekousan kai eidon kathos elalethe pros autous.
20 Y regresaron los pastores glorificando y alabando a Dios sobre todas las cosas que oyeron y vieron como fue dicho hacia ellos.
21 Καὶ ὅτε ἐπλήσθησαν ἡμέραι ὀκτὼ τοῦ περιτεμεῖν αὐτόν, καὶ ἐκλήθη τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦς, τὸ κληθὲν ὑπὸ τοῦ ἀγγέλου πρὸ τοῦ συλλημφθῆναι αὐτὸν ἐν τῇ κοιλίᾳ.
21 Kai hote eplesthesan hemerai okto tou peritemein auton, kai eklethe to onoma autou Iesous, to klethen hypo tou aggelou pro tou syllemfthenai auton en te koilia.
21 Y cuando se cumplieron días ocho del circuncidar a él, y fue llamado el nombre de él Jesús, el llamado por el ángel antes de ser concebido él en el vientre.
22 Καὶ ὅτε ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ καθαρισμοῦ αὐτῶν κατὰ τὸν νόμον Μωϋσέως, ἀνήγαγον αὐτὸν εἰς Ἱεροσόλυμα παραστῆσαι τῷ κυρίῳ,
22 Kai hote eplesthesan ai hemerai tou katharismou auton kata ton nomon Mouseos, anegagon auton eis HIerosolyma parastesai to kyrio,
22 Y cuando se cumplieron los días de la purificación de ellos según la ley de Moisés, llevaron a él a Jerusalén para presentar al señor,
23 καθὼς γέγραπται ἐν νόμῳ κυρίου ὅτι Πᾶν ἄρσεν διανοῖγον μήτραν ἅγιον τῷ κυρίῳ κληθήσεται,
23 kathos gegraptai en nomo kyriou hoti Pan arsen dianoigon metran hagion to kyrio klethesetai,
23 como está escrito en ley del Señor que Todo varón abriendo matriz santo al Señor será llamado,
24 καὶ τοῦ δοῦναι θυσίαν κατὰ τὸ εἰρημένον ἐν τῷ νόμῳ κυρίου, ζεῦγος τρυγόνων ἢ δύο νοσσοὺς περιστερῶν.
24 kai tou dounai thysian kata to eiremenon en to nomo kyriou, zeugos trygonon e dyo nossous peristeron.
24 y para dar sacrificio según lo dicho en la ley del Señor, par de tórtolas o dos pichones de palomas.
25 Καὶ ἰδοὺ ἄνθρωπος ἦν ἐν Ἰερουσαλὴμ ᾧ ὄνομα Συμεών, καὶ ὁ ἄνθρωπος οὗτος δίκαιος καὶ εὐλαβής, προσδεχόμενος παράκλησιν τοῦ Ἰσραήλ, καὶ πνεῦμα ἦν ἅγιον ἐπ’ αὐτόν·
25 Kai idou anthropos en en Ierousalem ho onoma Symeon, kai ho anthropos outos dikaios kai eulabes, prosdejomenos paraklesin tou Israel, kai pneuma en hagion ep’ auton.
25 Y he aquí hombre había en Jerusalén cuyo nombre Simeón, y el hombre este justo y devoto, esperando consolación de Israel, y espíritu santo estaba sobre él.
26 καὶ ἦν αὐτῷ κεχρηματισμένον ὑπὸ τοῦ πνεύματος τοῦ ἁγίου μὴ ἰδεῖν θάνατον πρὶν [ἢ] ἂν ἴδῃ τὸν Χριστὸν κυρίου.
26 kai en auto kejrematismenon hypo tou pneumatos tou hagiou me idein thanaton prin [e] an ide ton Jriston kyriou.
26 Y había sido revelado a él por el espíritu el santo no ver muerte antes de que viera al Mesías del Señor.
27 καὶ ἦλθεν ἐν τῷ πνεύματι εἰς τὸ ἱερόν· καὶ ἐν τῷ εἰσαγαγεῖν τοὺς γονεῖς τὸ παιδίον Ἰησοῦν τοῦ ποιῆσαι αὐτοὺς κατὰ τὸ εἰθισμένον τοῦ νόμου περὶ αὐτοῦ
27 kai elthen en to pneumati eis to hieron. kai en to eisagagein tous goneis to paidion Iesoun tou poiesai autous kata to eithismenon tou nomou peri autou
27 Y vino en el espíritu al templo; y en el entrar los padres al niño Jesús para hacer ellos según lo acostumbrado de la ley sobre él,
28 καὶ αὐτὸς ἐδέξατο αὐτὸ εἰς τὰς ἀγκάλας καὶ εὐλόγησεν τὸν θεὸν καὶ εἶπεν,
28 kai autos edexato auto eis tas agkalas kai eulogesen ton theon kai eipen,
28 y él recibió a él en los brazos y bendijo a Dios y dijo,
29 Νῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλόν σου, δέσποτα, κατὰ τὸ ῥῆμά σου ἐν εἰρήνῃ·
29 Nyn apolyeis ton doulon sou, despota, kata to rema sou en eirene.
29 Ahora despides al siervo de ti, soberano, según la palabra de ti en paz,
30 ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τὸ σωτήριόν σου
30 hoti eidon oi ofthalmoi mou to soterion sou
30 porque vieron los ojos de mí la salvación de ti,
31 ὃ ἡτοίμασας κατὰ πρόσωπον πάντων τῶν λαῶν,
31 ho hetoimasas kata prosopon panton ton laon,
31 la cual preparaste delante del rostro de todos los pueblos,
32 φῶς εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν καὶ δόξαν λαοῦ σου Ἰσραήλ.
32 fos eis apokalypsin ethnon kai doxan laou sou Israel.
32 luz para revelación de naciones y gloria de pueblo de ti Israel.
33 καὶ ἦν ὁ πατὴρ αὐτοῦ καὶ ἡ μήτηρ θαυμάζοντες ἐπὶ τοῖς λαλουμένοις περὶ αὐτοῦ.
33 kai en ho pater autou kai he meter thaumazontes epi tois laloumenois peri autou.
33 Y era el padre de él y la madre maravillándose sobre las cosas habladas acerca de él.
34 καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺς Συμεὼν καὶ εἶπεν πρὸς Μαριὰμ τὴν μητέρα αὐτοῦ, Ἰδοὺ οὗτος κεῖται εἰς πτῶσιν καὶ ἀνάστασιν πολλῶν ἐν τῷ Ἰσραὴλ καὶ εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον
34 kai eulogesen autous Symeon kai eipen pros Mariam ten metera autou, Idou outos keitai eis ptosin kai anastasin pollon en to Israel kai eis semeion antilegomenon
34 Y bendijo a ellos Simeón y dijo a María la madre de él, He aquí este está puesto para caída y levantamiento de muchos en Israel y para señal de contradicción,
35 {καὶ σοῦ [δὲ] αὐτῆς τὴν ψυχὴν διελεύσεται ῥομφαία}, ὅπως ἂν ἀποκαλυφθῶσιν ἐκ πολλῶν καρδιῶν διαλογισμοί.
35 {kai sou [de] autes ten psyjen dieleusetai romfaia}, hopos an apokalyfthosin ek pollon kardion dialogismoi.
35 y de ti misma el alma atravesará espada, para que sean revelados de muchos corazones pensamientos.
36 Καὶ ἦν Ἅννα προφῆτις, θυγάτηρ Φανουήλ, ἐκ φυλῆς Ἀσήρ· αὕτη προβεβηκυῖα ἐν ἡμέραις πολλαῖς, ζήσασα μετὰ ἀνδρὸς ἔτη ἑπτὰ ἀπὸ τῆς παρθενίας αὐτῆς,
36 Kai en HAnna profetis, thygater Fanouel, ek fyles Aser. aute probebekuia en hemerais pollais, zesasa meta andros ete hepta apo tes parthenias autes,
36 Y había Ana profetisa, hija de Fanuel, de tribu de Aser; esta avanzada en días muchos, habiendo vivido con esposo años siete desde la virginidad de ella,
37 καὶ αὐτὴ χήρα ἕως ἐτῶν ὀγδοήκοντα τεσσάρων, ἣ οὐκ ἀφίστατο τοῦ ἱεροῦ νηστείαις καὶ δεήσεσιν λατρεύουσα νύκτα καὶ ἡμέραν.
37 kai aute jera heos eton ogdoekonta tessaron, he ouk afistato tou hierou nesteiais kai deesesin latreuousa nykta kai hemeran.
37 y ella viuda hasta años ochenta y cuatro, la cual no se apartaba del templo con ayunos y oraciones sirviendo noche y día.
38 καὶ αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ἐπιστᾶσα ἀνθωμολογεῖτο τῷ θεῷ καὶ ἐλάλει περὶ αὐτοῦ πᾶσιν τοῖς προσδεχομένοις λύτρωσιν Ἰερουσαλήμ.
38 kai aute te hora epistasa anthomologeito to theo kai elalei peri autou pasin tois prosdejomenois lytrosin Ierousalem.
38 Y en aquella hora presentándose daba gracias a Dios y hablaba acerca de él a todos los que esperaban redención de Jerusalén.
39 Καὶ ὡς ἐτέλεσαν πάντα τὰ κατὰ τὸν νόμον κυρίου, ἐπέστρεψαν εἰς τὴν Γαλιλαίαν εἰς πόλιν ἑαυτῶν Ναζαρέθ.
39 Kai hos etelesan panta ta kata ton nomon kyriou, epestrepsan eis ten Galilaian eis polin heauton Nazareth.
39 Y cuando completaron todas las cosas según la ley del Señor, regresaron a Galilea a la ciudad de ellos Nazaret.
40 Τὸ δὲ παιδίον ηὔξανεν καὶ ἐκραταιοῦτο πληρούμενον σοφίᾳ, καὶ χάρις θεοῦ ἦν ἐπ’ αὐτό.
40 To de paidion euxanen kai ekrataiouto pleroumenon sofia, kai jaris theou en ep’ auto.
40 Y el niño crecía y se fortalecía, llenándose de sabiduría, y gracia de Dios estaba sobre él.
41 Καὶ ἐπορεύοντο οἱ γονεῖς αὐτοῦ κατ’ ἔτος εἰς Ἰερουσαλὴμ τῇ ἑορτῇ τοῦ πάσχα.
41 Kai eporeuonto oi goneis autou kat’ etos eis Ierousalem te heorte tou pasja.
41 Y iban los padres de él cada año a Jerusalén en la fiesta de la Pascua.
42 καὶ ὅτε ἐγένετο ἐτῶν δώδεκα, ἀναβαινόντων αὐτῶν κατὰ τὸ ἔθος τῆς ἑορτῆς
42 kai hote egeneto eton dodeka, anabainonton auton kata to ethos tes heortes
42 Y cuando se hizo de años doce, subiendo ellos según la costumbre de la fiesta,
43 καὶ τελειωσάντων τὰς ἡμέρας, ἐν τῷ ὑποστρέφειν αὐτοὺς ὑπέμεινεν Ἰησοῦς ὁ παῖς ἐν Ἰερουσαλήμ, καὶ οὐκ ἔγνωσαν οἱ γονεῖς αὐτοῦ.
43 kai teleiosanton tas hemeras, en to hypostrefein autous hypemeinen Iesous ho pais en Ierousalem, kai ouk egnosan oi goneis autou.
43 y habiendo cumplido los días, en el regresar ellos permaneció Jesús el niño en Jerusalén, y no conocieron los padres de él.
44 νομίσαντες δὲ αὐτὸν εἶναι ἐν τῇ συνοδίᾳ ἦλθον ἡμέρας ὁδὸν καὶ ἀνεζήτουν αὐτὸν ἐν τοῖς συγγενεῦσιν καὶ τοῖς γνωστοῖς,
44 nomisantes de auton einai en te synodia elthon hemeras hodon kai anezetoun auton en tois syggeneusin kai tois gnostois,
44 Pero suponiendo a él estar en la compañía anduvieron día de camino y buscaban a él entre los parientes y los conocidos,
45 καὶ μὴ εὑρόντες ὑπέστρεψαν εἰς Ἰερουσαλὴμ ἀναζητοῦντες αὐτόν.
45 kai me eurontes hypestrepsan eis Ierousalem anazetountes auton.
45 y no hallando regresaron a Jerusalén buscando a él.
46 καὶ ἐγένετο μετὰ ἡμέρας τρεῖς εὗρον αὐτὸν ἐν τῷ ἱερῷ καθεζόμενον ἐν μέσῳ τῶν διδασκάλων καὶ ἀκούοντα αὐτῶν καὶ ἐπερωτῶντα αὐτούς·
46 kai egeneto meta hemeras treis euron auton en to hiero kathezomenon en meso ton didaskalon kai akouonta auton kai eperotonta autous.
46 Y sucedió después de días tres hallaron a él en el templo sentado en medio de los maestros y escuchando de ellos y preguntando a ellos.
47 ἐξίσταντο δὲ πάντες οἱ ἀκούοντες αὐτοῦ ἐπὶ τῇ συνέσει καὶ ταῖς ἀποκρίσεσιν αὐτοῦ.
47 existanto de pantes oi akouontes autou epi te synesei kai tais apokrisesin autou.
47 Y estaban asombrados todos los que escuchaban de él por el entendimiento y las respuestas de él.
48 καὶ ἰδόντες αὐτὸν ἐξεπλάγησαν, καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὸν ἡ μήτηρ αὐτοῦ, Τέκνον, τί ἐποίησας ἡμῖν οὕτως; ἰδοὺ ὁ πατήρ σου κἀγὼ ὀδυνώμενοι ἐζητοῦμέν σε.
48 kai idontes auton exeplagesan, kai eipen pros auton he meter autou, Teknon, ti epoiesas hemin outos; idou ho pater sou kago odynomenoi ezetoumen se.
48 Y viendo a él se maravillaron, y dijo hacia él la madre de él, Niño, ¿por qué hiciste a nosotros así? Mira, el padre de ti y yo con dolor buscábamos a ti.
49 καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς, Τί ὅτι ἐζητεῖτέ με; οὐκ ᾔδειτε ὅτι ἐν τοῖς τοῦ πατρός μου δεῖ εἶναί με;
49 kai eipen pros autous, Ti hoti ezeteite me; ouk edeite hoti en tois tou patros mou dei einai me;
49 Y dijo hacia ellos, ¿Por qué que buscaban a mí? ¿No sabían que en los de el padre de mí es necesario estar yo?
50 καὶ αὐτοὶ οὐ συνῆκαν τὸ ῥῆμα ὃ ἐλάλησεν αὐτοῖς.
50 kai autoi ou synekan to rema ho elalesen autois.
50 Y ellos no entendieron la palabra que habló a ellos.
51 καὶ κατέβη μετ’ αὐτῶν καὶ ἦλθεν εἰς Ναζαρέθ, καὶ ἦν ὑποτασσόμενος αὐτοῖς. καὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ διετήρει πάντα τὰ ῥήματα ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῆς.
51 kai katebe met’ auton kai elthen eis Nazareth, kai en hypotassomenos autois. kai he meter autou dieterei panta ta remata en te kardia autes.
51 Y descendió con ellos y vino a Nazaret, y estaba sujeto a ellos. Y la madre de él guardaba todas las palabras en el corazón de ella.
52 Καὶ Ἰησοῦς προέκοπτεν [ἐν τῇ] σοφίᾳ καὶ ἡλικίᾳ καὶ χάριτι παρὰ θεῷ καὶ ἀνθρώποις.
52 Kai Iesous proekopten [en te] sofia kai helikia kai jariti para theo kai anthropois.
52 Y Jesús crecía en sabiduría y estatura y gracia delante de Dios y hombres.
Lucas 2:21: El verbo griego συλλημφθῆναι (syllemphthenai), presente en Lucas 2:21, muestra una conexión entre la noción de «concebir» en español y las ideas de «unir» o «capturar».
El término deriva de συλλαμβάνω (syllambáno), compuesto por el prefijo συν- (syn-, «junto con») y el verbo λαμβάνω (lambáno, «tomar», «capturar»). Su significado básico, «tomar junto con» o «reunir», se desarrolla en diversos contextos:
- Militar: συλλαμβάνω se emplea para describir la captura de enemigos, y destaca el control y posesión.
- Legal: se refiere al arresto o aprehensión de personas, y se asocia con la custodia.
- Biológico o sexual: adquiere el significado de «concebir», y alude al proceso de unión de óvulo y espermatozoide.
En su forma pasiva y aoristo, συλλημφθῆναι se usa para expresar «ser concebido», y esto expone una visión cultural que entiende la concepción como un acto de unión y captura en el vientre materno. Este término describe un proceso fisiológico, y encapsula una percepción cultural que une elementos externos para generar vida.
En español, «concebir» proviene del latín concipere, compuesto por con- («junto con») y capere («tomar»). Al igual que en griego, su etimología apunta a una unión receptiva. Ambas lenguas, aunque distintas, coinciden en conceptualizar la reproducción como una captación conjunta que produce algo nuevo.