1 τῇ δὲ μιᾷ τῶν σαββάτων ὄρθρου βαθέως ἐπὶ τὸ μνῆμα ἦλθον φέρουσαι ἃ ἡτοίμασαν ἀρώματα.
1 te de mia ton sabbaton orthrou batheos epi to mnema elthon ferousai ha hetoimasan aromata.
1 Pero en el primero [día] de los shabat, muy temprano en la mañana, vinieron al sepulcro llevando los aromas que habían preparado.
2 εὗρον δὲ τὸν λίθον ἀποκεκυλισμένον ἀπὸ τοῦ μνημείου,
2 euron de ton lithon apokekylismenon apo tou mnemeiou,
2 Y encontraron la piedra rodada fuera del sepulcro,
3 εἰσελθοῦσαι δὲ οὐχ εὗρον τὸ σῶμα τοῦ κυρίου Ἰησοῦ.
3 eiselthousai de ouj euron to soma tou kyriou Iesou.
3 pero al entrar no hallaron el cuerpo del señor Jesús.
4 καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἀπορεῖσθαι αὐτὰς περὶ τούτου καὶ ἰδοὺ ἄνδρες δύο ἐπέστησαν αὐταῖς ἐν ἐσθῆτι ἀστραπτούσῃ.
4 kai egeneto en to aporeisthai autas peri toutou kai idou andres dyo epestesan autais en estheti astraptouse.
4 Y sucedió que, mientras estaban perplejas acerca de esto, he aquí, dos hombres se presentaron junto a ellas con vestiduras resplandecientes.
5 ἐμφόβων δὲ γενομένων αὐτῶν καὶ κλινουσῶν τὰ πρόσωπα εἰς τὴν γῆν εἶπαν πρὸς αὐτάς, Τί ζητεῖτε τὸν ζῶντα μετὰ τῶν νεκρῶν;
5 emfobon de genomenon auton kai klinouson ta prosopa eis ten gen eipan pros autas, Ti zeteite ton zonta meta ton nekron;
5 Y estando ellas atemorizadas e inclinando los rostros hacia la tierra, dijeron a ellas: ¿Por qué buscan al vivo entre los muertos?
6 οὐκ ἔστιν ὧδε, ἀλλὰ ἠγέρθη. μνήσθητε ὡς ἐλάλησεν ὑμῖν ἔτι ὢν ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ,
6 ouk estin hode, alla egerthe. mnesthete hos elalesen hymin eti on en te Galilaia,
6 No está aquí, sino que ha sido levantado. Recuerden cómo habló a ustedes estando aún en Galilea,
7 λέγων τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ὅτι δεῖ παραδοθῆναι εἰς χεῖρας ἀνθρώπων ἁμαρτωλῶν καὶ σταυρωθῆναι καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἀναστῆναι.
7 legon ton huion tou anthropou hoti dei paradothenai eis jeiras anthropon hamartolon kai staurothenai kai te trite hemera anastenai.
7 diciendo que el hijo del hombre debía ser entregado en manos de hombres pecadores, y ser crucificado, y al tercer día levantarse.
8 καὶ ἐμνήσθησαν τῶν ῥημάτων αὐτοῦ,
8 kai emnesthesan ton rematon autou,
8 Y recordaron las palabras de él.
9 καὶ ὑποστρέψασαι ἀπὸ τοῦ μνημείου ἀπήγγειλαν ταῦτα πάντα τοῖς ἕνδεκα καὶ πᾶσιν τοῖς λοιποῖς.
9 kai hypostrepsasai apo tou mnemeiou apeggeilan tauta panta tois hendeka kai pasin tois loipois.
9 Y regresando del sepulcro, anunciaron todas estas cosas a los once y a todos los demás.
10 ἦσαν δὲ ἡ Μαγδαληνὴ Μαρία καὶ Ἰωάννα καὶ Μαρία ἡ Ἰακώβου· καὶ αἱ λοιπαὶ σὺν αὐταῖς ἔλεγον πρὸς τοὺς ἀποστόλους ταῦτα.
10 esan de he Magdalene Maria kai Ioanna kai Maria he Iakobou. kai ai loipai syn autais elegon pros tous apostolous tauta.
10 Eran María Magdalena, Juana y María la de Jacobo, y las demás con ellas decían estas cosas a los apóstoles.
11 καὶ ἐφάνησαν ἐνώπιον αὐτῶν ὡσεὶ λῆρος τὰ ῥήματα ταῦτα, καὶ ἠπίστουν αὐταῖς.
11 kai efanesan enopion auton hosei leros ta remata tauta, kai epistoun autais.
11 Pero sus palabras parecían ante ellos como un delirio, y no creían a ellas.
12 Ὁ δὲ Πέτρος ἀναστὰς ἔδραμεν ἐπὶ τὸ μνημεῖον, καὶ παρακύψας βλέπει τὰ ὀθόνια μόνα· καὶ ἀπῆλθεν πρὸς ἑαυτὸν θαυμάζων τὸ γεγονός.
12 HO de Petros anastas edramen epi to mnemeion, kai parakypsas blepei ta othonia mona. kai apelthen pros heauton thaumazon to gegonos.
12 Pero Pedro, levantándose, corrió al sepulcro, y al inclinarse vio solo los lienzos, y se fue maravillándose de lo sucedido.
13 Καὶ ἰδοὺ δύο ἐξ αὐτῶν ἐν αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ ἦσαν πορευόμενοι εἰς κώμην ἀπέχουσαν σταδίους ἑξήκοντα ἀπὸ Ἰερουσαλήμ, ᾗ ὄνομα Ἐμμαοῦς,
13 Kai idou dyo ex auton en aute te hemera esan poreuomenoi eis komen apejousan stadious hexekonta apo Ierousalem, he onoma Emmaous,
13 Y he aquí, dos de ellos ese mismo día iban caminando hacia una aldea que estaba a sesenta estadios de Jerusalén, cuyo nombre era Emaús,
14 καὶ αὐτοὶ ὡμίλουν πρὸς ἀλλήλους περὶ πάντων τῶν συμβεβηκότων τούτων.
14 kai autoi homiloun pros allelous peri panton ton symbebekoton touton.
14 y conversaban entre sí acerca de todas estas cosas que habían acontecido.
15 καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ὁμιλεῖν αὐτοὺς καὶ συζητεῖν καὶ αὐτὸς Ἰησοῦς ἐγγίσας συνεπορεύετο αὐτοῖς,
15 kai egeneto en to homilein autous kai syzetein kai autos Iesous eggisas syneporeueto autois,
15 Y sucedió que mientras hablaban y discutían, Jesús mismo se acercó y caminaba con ellos,
16 οἱ δὲ ὀφθαλμοὶ αὐτῶν ἐκρατοῦντο τοῦ μὴ ἐπιγνῶναι αὐτόν.
16 oi de ofthalmoi auton ekratounto tou me epignonai auton.
16 pero los ojos de ellos estaban velados para no reconocerlo.
17 εἶπεν δὲ πρὸς αὐτούς, Τίνες οἱ λόγοι οὗτοι οὓς ἀντιβάλλετε πρὸς ἀλλήλους περιπατοῦντες; καὶ ἐστάθησαν σκυθρωποί.
17 eipen de pros autous, Tines oi logoi outoi ous antiballete pros allelous peripatountes; kai estathesan skythropoi.
17 Y él les dijo: ¿Qué son estas palabras que discuten entre ustedes mientras caminan? Y se detuvieron con semblante triste.
18 ἀποκριθεὶς δὲ εἷς ὀνόματι Κλεοπᾶς εἶπεν πρὸς αὐτόν, Σὺ μόνος παροικεῖς Ἰερουσαλὴμ καὶ οὐκ ἔγνως τὰ γενόμενα ἐν αὐτῇ ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις;
18 apokritheis de eis onomati Kleopas eipen pros auton, Sy monos paroikeis Ierousalem kai ouk egnos ta genomena en aute en tais hemerais tautais;
18 Respondiendo uno de ellos, llamado Cleofas, le dijo: ¿Eres tú el único que vive como extranjero en Jerusalén y no sabes las cosas que han sucedido en ella en estos días?
19 καὶ εἶπεν αὐτοῖς, Ποῖα; οἱ δὲ εἶπαν αὐτῷ, Τὰ περὶ Ἰησοῦ τοῦ Ναζαρηνοῦ, ὃς ἐγένετο ἀνὴρ προφήτης δυνατὸς ἐν ἔργῳ καὶ λόγῳ ἐναντίον τοῦ θεοῦ καὶ παντὸς τοῦ λαοῦ,
19 kai eipen autois, Poia; oi de eipan auto, Ta peri Iesou tou Nazarenou, hos egeneto aner profetes dynatos en ergo kai logo enantion tou theou kai pantos tou laou,
19 Y él les dijo: ¿Qué cosas? Y ellos le dijeron: Las referentes a Jesús el Nazareno, que fue un hombre profeta poderoso en obra y palabra delante de Dios y de todo el pueblo,
20 ὅπως τε παρέδωκαν αὐτὸν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ ἄρχοντες ἡμῶν εἰς κρίμα θανάτου καὶ ἐσταύρωσαν αὐτόν.
20 hopos te paredokan auton oi arjiereis kai oi arjontes hemon eis krima thanatou kai estaurosan auton.
20 y cómo los principales sacerdotes y nuestros gobernantes lo entregaron para ser condenado a muerte, y lo crucificaron.
21 ἡμεῖς δὲ ἠλπίζομεν ὅτι αὐτός ἐστιν ὁ μέλλων λυτροῦσθαι τὸν Ἰσραήλ· ἀλλά γε καὶ σὺν πᾶσιν τούτοις τρίτην ταύτην ἡμέραν ἄγει ἀφ’ οὗ ταῦτα ἐγένετο.
21 hemeis de elpizomen hoti autos estin ho mellon lytrousthai ton Israel. alla ge kai syn pasin toutois triten tauten hemeran agei af’ ou tauta egeneto.
21 Pero nosotros esperábamos que él sería el que iba a redimir a Israel; sin embargo, además de todas estas cosas, ya es el tercer día desde que sucedieron estas cosas.
22 ἀλλὰ καὶ γυναῖκές τινες ἐξ ἡμῶν ἐξέστησαν ἡμᾶς· γενόμεναι ὀρθριναὶ ἐπὶ τὸ μνημεῖον
22 alla kai gynaikes tines ex hemon exestesan hemas. genomenai orthrinai epi to mnemeion
22 Pero también algunas mujeres de entre nosotros nos dejaron asombrados; al ir temprano al sepulcro,
23 καὶ μὴ εὑροῦσαι τὸ σῶμα αὐτοῦ ἦλθον λέγουσαι καὶ ὀπτασίαν ἀγγέλων ἑωρακέναι, οἳ λέγουσιν αὐτὸν ζῆν.
23 kai me eurousai to soma autou elthon legousai kai optasian aggelon heorakenai, oi legousin auton zen.
23 y al no encontrar el cuerpo de él, vinieron diciendo que también habían visto una visión de ángeles que decían que él vive.
24 καὶ ἀπῆλθόν τινες τῶν σὺν ἡμῖν ἐπὶ τὸ μνημεῖον, καὶ εὗρον οὕτως καθὼς καὶ αἱ γυναῖκες εἶπον, αὐτὸν δὲ οὐκ εἶδον.
24 kai apelthon tines ton syn hemin epi to mnemeion, kai euron outos kathos kai ai gynaikes eipon, auton de ouk eidon.
24 Y algunos de los que estaban con nosotros fueron al sepulcro, y lo hallaron tal como las mujeres dijeron, pero a él no lo vieron.
25 καὶ αὐτὸς εἶπεν πρὸς αὐτούς, Ὦ ἀνόητοι καὶ βραδεῖς τῇ καρδίᾳ τοῦ πιστεύειν ἐπὶ πᾶσιν οἷς ἐλάλησαν οἱ προφῆται·
25 kai autos eipen pros autous, O anoetoi kai bradeis te kardia tou pisteuein epi pasin ois elalesan oi profetai.
25 Y él les dijo: ¡Oh, insensatos y tardos de corazón para creer en todas las cosas que hablaron los profetas!
26 οὐχὶ ταῦτα ἔδει παθεῖν τὸν Χριστὸν καὶ εἰσελθεῖν εἰς τὴν δόξαν αὐτοῦ;
26 ouji tauta edei pathein ton Jriston kai eiselthein eis ten doxan autou;
26 ¿No era necesario que el Mesías padeciera estas cosas y entrara en su gloria?
27 καὶ ἀρξάμενος ἀπὸ Μωϋσέως καὶ ἀπὸ πάντων τῶν προφητῶν διερμήνευσεν αὐτοῖς ἐν πάσαις ταῖς γραφαῖς τὰ περὶ ἑαυτοῦ.
27 kai arxamenos apo Mouseos kai apo panton ton profeton diermeneusen autois en pasais tais grafais ta peri heautou.
27 Y comenzando desde Moisés y de todos los profetas, les interpretó en todas las Escrituras lo referente a él.
28 Καὶ ἤγγισαν εἰς τὴν κώμην οὗ ἐπορεύοντο, καὶ αὐτὸς προσεποιήσατο πορρώτερον πορεύεσθαι.
28 Kai eggisan eis ten komen ou eporeuonto, kai autos prosepoiesato porroteron poreuesthai.
28 Y se acercaron a la aldea adonde iban, y él fingió que iba más lejos.
29 καὶ παρεβιάσαντο αὐτὸν λέγοντες, Μεῖνον μεθ’ ἡμῶν, ὅτι πρὸς ἑσπέραν ἐστὶν καὶ κέκλικεν ἤδη ἡ ἡμέρα. καὶ εἰσῆλθεν τοῦ μεῖναι σὺν αὐτοῖς.
29 kai parebiasanto auton legontes, Meinon meth’ hemon, hoti pros hesperan estin kai kekliken ede he hemera. kai eiselthen tou meinai syn autois.
29 Pero lo persuadieron, diciendo: Quédate con nosotros, porque se hace tarde y ya el día ha declinado. Y entró para quedarse con ellos.
30 καὶ ἐγένετο ἐν τῷ κατακλιθῆναι αὐτὸν μετ’ αὐτῶν λαβὼν τὸν ἄρτον εὐλόγησεν καὶ κλάσας ἐπεδίδου αὐτοῖς·
30 kai egeneto en to kataklithenai auton met’ auton labon ton arton eulogesen kai klasas epedidou autois.
30 Y sucedió que estando él reclinado con ellos, tomando el pan, lo bendijo, y partiéndolo, se lo dio.
31 αὐτῶν δὲ διηνοίχθησαν οἱ ὀφθαλμοὶ καὶ ἐπέγνωσαν αὐτόν· καὶ αὐτὸς ἄφαντος ἐγένετο ἀπ’ αὐτῶν.
31 auton de dienoijthesan oi ofthalmoi kai epegnosan auton. kai autos afantos egeneto ap’ auton.
31 Entonces fueron abiertos los ojos de ellos y lo reconocieron, pero él desapareció de entre ellos.
32 καὶ εἶπαν πρὸς ἀλλήλους, Οὐχὶ ἡ καρδία ἡμῶν καιομένη ἦν [ἐν ἡμῖν] ὡς ἐλάλει ἡμῖν ἐν τῇ ὁδῷ, ὡς διήνοιγεν ἡμῖν τὰς γραφάς;
32 kai eipan pros allelous, Ouji he kardia hemon kaiomene en [en hemin] hos elalei hemin en te hodo, hos dienoigen hemin tas grafas;
32 Y se dijeron el uno al otro: ¿No ardía nuestro corazón dentro de nosotros mientras él nos hablaba en el camino y nos abría las Escrituras?
33 καὶ ἀναστάντες αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ὑπέστρεψαν εἰς Ἰερουσαλήμ, καὶ εὗρον ἠθροισμένους τοὺς ἕνδεκα καὶ τοὺς σὺν αὐτοῖς,
33 kai anastantes aute te hora hypestrepsan eis Ierousalem, kai euron ethroismenous tous hendeka kai tous syn autois,
33 Y levantándose en esa misma hora, regresaron a Jerusalén y encontraron reunidos a los once y a los que estaban con ellos,
34 λέγοντας ὅτι ὄντως ἠγέρθη ὁ κύριος καὶ ὤφθη Σίμωνι.
34 legontas hoti ontos egerthe ho kyrios kai ofthe Simoni.
34 diciendo: Verdaderamente fue levantado el señor y ha sido visto por Simón.
35 καὶ αὐτοὶ ἐξηγοῦντο τὰ ἐν τῇ ὁδῷ καὶ ὡς ἐγνώσθη αὐτοῖς ἐν τῇ κλάσει τοῦ ἄρτου.
35 kai autoi exegounto ta en te hodo kai hos egnosthe autois en te klasei tou artou.
35 Y ellos contaban lo sucedido en el camino y cómo fue reconocido por ellos al partir el pan.
36 Ταῦτα δὲ αὐτῶν λαλούντων αὐτὸς ἔστη ἐν μέσῳ αὐτῶν καὶ λέγει αὐτοῖς, Εἰρήνη ὑμῖν.
36 Tauta de auton lalounton autos este en meso auton kai legei autois, Eirene hymin.
36 Mientras ellos hablaban estas cosas, él mismo se puso en medio de ellos y les dijo: Paz a ustedes.
37 πτοηθέντες δὲ καὶ ἔμφοβοι γενόμενοι ἐδόκουν πνεῦμα θεωρεῖν.
37 ptoethentes de kai emfoboi genomenoi edokoun pneuma theorein.
37 Pero aterrorizados y llenos de miedo, pensaban que veían un espíritu.
38 καὶ εἶπεν αὐτοῖς, Τί τεταραγμένοι ἐστέ, καὶ διὰ τί διαλογισμοὶ ἀναβαίνουσιν ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμῶν;
38 kai eipen autois, Ti tetaragmenoi este, kai dia ti dialogismoi anabainousin en te kardia hymon;
38 Y les dijo: ¿Por qué están turbados, y por qué suben pensamientos en el corazón de ustedes?
39 ἴδετε τὰς χεῖράς μου καὶ τοὺς πόδας μου ὅτι ἐγώ εἰμι αὐτός· ψηλαφήσατέ με καὶ ἴδετε, ὅτι πνεῦμα σάρκα καὶ ὀστέα οὐκ ἔχει καθὼς ἐμὲ θεωρεῖτε ἔχοντα.
39 idete tas jeiras mou kai tous podas mou hoti ego eimi autos. pselafesate me kai idete, hoti pneuma sarka kai ostea ouk ejei kathos eme theoreite ejonta.
39 Miren mis manos y mis pies, que yo mismo soy; tóquenme y vean, porque un espíritu no tiene carne ni huesos como ven que yo tengo.
40 καὶ τοῦτο εἰπὼν ἔδειξεν αὐτοῖς τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πόδας.
40 kai touto eipon edeixen autois tas jeiras kai tous podas.
40 Y diciendo esto, les mostró las manos y los pies.
41 ἔτι δὲ ἀπιστούντων αὐτῶν ἀπὸ τῆς χαρᾶς καὶ θαυμαζόντων εἶπεν αὐτοῖς, Ἔχετέ τι βρώσιμον ἐνθάδε;
41 eti de apistounton auton apo tes jaras kai thaumazonton eipen autois, Ejete ti brosimon enthade;
41 Y mientras aún ellos no creían a causa de la alegría y estaban asombrados, les dijo: ¿Tienen algo de comer aquí?
42 οἱ δὲ ἐπέδωκαν αὐτῷ ἰχθύος ὀπτοῦ μέρος·
42 oi de epedokan auto ijthyos optou meros.
42 Entonces ellos le dieron un pedazo de pescado asado,
43 καὶ λαβὼν ἐνώπιον αὐτῶν ἔφαγεν.
43 kai labon enopion auton efagen.
43 y tomándolo, lo comió delante de ellos.
44 Εἶπεν δὲ πρὸς αὐτούς, Οὗτοι οἱ λόγοι μου οὓς ἐλάλησα πρὸς ὑμᾶς ἔτι ὢν σὺν ὑμῖν, ὅτι δεῖ πληρωθῆναι πάντα τὰ γεγραμμένα ἐν τῷ νόμῳ Μωϋσέως καὶ τοῖς προφήταις καὶ ψαλμοῖς περὶ ἐμοῦ.
44 Eipen de pros autous, Outoi oi logoi mou ous elalesa pros hymas eti on syn hymin, hoti dei plerothenai panta ta gegrammena en to nomo Mouseos kai tois profetais kai psalmois peri emou.
44 Y les dijo: Estas son mis palabras que les hablé estando aún con ustedes, que era necesario que se cumpliera todo lo que está escrito en la ley de Moisés, en los profetas y en los salmos acerca de mí.
45 τότε διήνοιξεν αὐτῶν τὸν νοῦν τοῦ συνιέναι τὰς γραφάς.
45 tote dienoixen auton ton noun tou synienai tas grafas.
45 Entonces abrió su entendimiento para que comprendieran las Escrituras,
46 καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὅτι Οὕτως γέγραπται παθεῖν τὸν Χριστὸν καὶ ἀναστῆναι ἐκ νεκρῶν τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ,
46 kai eipen autois hoti Outos gegraptai pathein ton Jriston kai anastenai ek nekron te trite hemera,
46 y les dijo: Así está escrito, que el Mesías debía padecer y levantarse de entre los muertos al tercer día,
47 καὶ κηρυχθῆναι ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ μετάνοιαν εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν εἰς πάντα τὰ ἔθνη ἀρξάμενοι ἀπὸ Ἰερουσαλήμ·
47 kai keryjthenai epi to onomati autou metanoian eis afesin hamartion eis panta ta ethne arxamenoi apo Ierousalem.
47 y que se predicara en su nombre arrepentimiento para el perdón de los pecados a todas las naciones, comenzando desde Jerusalén.
48 ὑμεῖς μάρτυρες τούτων.
48 hymeis martyres touton.
48 Ustedes son testigos de estas cosas.
49 καὶ [ἰδοὺ] ἐγὼ ἀποστέλλω τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ πατρός μου ἐφ’ ὑμᾶς· ὑμεῖς δὲ καθίσατε ἐν τῇ πόλει ἕως οὗ ἐνδύσησθε ἐξ ὕψους δύναμιν.
49 kai [idou] ego apostello ten epaggelian tou patros mou ef’ hymas. hymeis de kathisate en te polei heos ou endysesthe ex hypsous dynamin.
49 Y he aquí, yo envío la promesa de mi Padre sobre ustedes; pero permanezcan en la ciudad hasta que sean revestidos de poder desde lo alto.
50 Ἐξήγαγεν δὲ αὐτοὺς [ἔξω] ἕως πρὸς Βηθανίαν, καὶ ἐπάρας τὰς χεῖρας αὐτοῦ εὐλόγησεν αὐτούς.
50 Exegagen de autous [exo] heos pros Bethanian, kai eparas tas jeiras autou eulogesen autous.
50 Y los sacó fuera hasta Betania, y alzando sus manos los bendijo.
51 καὶ ἐγένετο ἐν τῷ εὐλογεῖν αὐτὸν αὐτοὺς διέστη ἀπ’ αὐτῶν καὶ ἀνεφέρετο εἰς τὸν οὐρανόν.
51 kai egeneto en to eulogein auton autous dieste ap’ auton kai anefereto eis ton ouranon.
51 Y sucedió que mientras los bendecía, se apartó de ellos y fue llevado arriba al cielo.
52 καὶ αὐτοὶ προσκυνήσαντες αὐτὸν ὑπέστρεψαν εἰς Ἰερουσαλὴμ μετὰ χαρᾶς μεγάλης,
52 kai autoi proskynesantes auton hypestrepsan eis Ierousalem meta jaras megales,
52 Y ellos, habiéndole rendido homenaje, regresaron a Jerusalén con gran alegría,
53 καὶ ἦσαν διὰ παντὸς ἐν τῷ ἱερῷ εὐλογοῦντες τὸν θεόν.
53 kai esan dia pantos en to hiero eulogountes ton theon.
53 y estaban continuamente en el templo bendiciendo a Dios.